Etap pierwszy lata od 966 do 968 roku

Etap pierwszy lata od 966 do 968 roku. Pierwsze metody liczenia bilansów ciepła opracowano na podstawie istniejących współcześnie materiałów na temat mikroklimatu w pomieszczeniach inwentarskich. Metoda ta przewidziana była do doraźnego stosowania dla potrzeb selekcji termicznej istniejących już projektów, które miały wejść do zestawu unifikacji krajowej. Metoda oceny tych projektów wykorzystywała wskaźnik własności termicznych WWT. Wprawdzie składowe określające ten wskaźnik liczone były jeszcze metodami tradycyjnymi, ale dane wyjściowe do projektowania zostały ujednolicone, w wyniku, czego uzyskano możliwość porównywania wyników obliczeń. Etap drugi lata od 968 do 1970 roku. Bezpośrednio po opracowaniu pierwszej metody liczenia bilansów ciepła zaczęto zbierać nowe dane z prac analitycznych i badawczych (część tych prac rozpoczęto jeszcze w etapie pierwszym . Głównym wykonawcą badań prowadzonych w budynkach inwentarskich dla potrzeb sp rawdzeni wymiarowania termicznego w tym okresie był Instytut Techniki Budowlanej. Badania prowadzone były w następujących obiektach: jałownik w Zadorach, obory w Sindłęce, Zaborówku, Urszulinie, Komornikach, Kątniach, tuczarnia w Karolinie, Ożarowie oraz w Zadorach. Ponadto Instytut Techniki Budowlanej przebadał drobnotowarowe budynki inwentarskie w następujących wsiach: Niedzbórz, Radomka, Zolisławice, Mierzęcice. Równolegle z pomiarami parametrów mikroklimatu prowadzone były badania analityczne. Obliczenia termiczne wykonane na maszynie cyfrowej pozwoliły na ustalenie teoretycznych parametrów powietrza wewnętrznego, w zależności od zmiennych parametrów powietrza zewnętrznego. [podobne: pręty mosiężne, gabloty muzealne, gabloty wewnętrzne ]